Psoriasis. Droge en ontstoken huid

Psoriasis is een van de meest voorkomende huidaandoeningen; elke honderdste inwoner lijdt eraan.

Psoriasis is een ziekte voor de ontwikkeling waarvan meerdere factoren tegelijk van belang zijn: van erfelijke aanleg (psoriasis bij familieleden) tot stoornissen in het functioneren van het zenuwstelsel, het endocriene systeem, het immuunsysteem en andere factoren.

De redenen

De oorzaken van psoriasis worden niet volledig begrepen.

Het principe van het ziektemechanisme is om de deling van huidcellen te verstoren, wat een auto-immuunreactie veroorzaakt (auto-immuunreactie - treedt op in het lichaam, is niet afhankelijk van externe bedreigingen).

De bovenste laag van de huid (epidermis) bestaat voornamelijk uit keratinocyten - cellen die keratine produceren. Keratine is een eiwit, zijn eigenschappen maken het mogelijk om de beschermende functie van de huid uit te voeren. Keratinocyten worden gevormd in de diepe lagen van de epidermis en verplaatsen zich langzaam naar het oppervlak, tijdens de beweging rijpen ze en krijgen ze nieuwe eigenschappen.

Aan het einde van hun "rijping" vormen keratinocyten een stratum corneum op het huidoppervlak. Vervolgens sterven de verhoornde cellen af en exfoliëren ze van de levende, dus komt er een einde aan het levenspad van keratinocyten. Dit zorgt voor een continue huidvernieuwing.

Het normale pad van keratinocyten van de diepe laag naar het oppervlak duurt een maand. Bij psoriasis wordt hun levensduur verkort tot enkele dagen, dit leidt tot het verschijnen van schilferende, psoriatische haarden, omdat de huid geen tijd heeft om zich te ontdoen van verhoornde cellen.

Wanneer ze verschijnen, gaan psoriatische plaques meestal gepaard met jeuk en roodheid. Dit duidt op een auto-immuunreactie in de diepe huidlagen, wat resulteert in zwelling van de dikke laag van de huid (dermis). De dermis bevat bloed- en lymfevaten.

Het is niet zeker waarom het proces van vorming van keratinocyten wordt versneld, maar het is bekend dat een erfelijke factor een belangrijke rol speelt.

De ontwikkeling van veel voorkomende psoriasis kan beginnen als gevolg van:

• mentaal trauma en constante stressvolle omstandigheden;
• schade aan de huid;
• overgedragen infectieziekte;
• sommige medicijnen nemen;
• hormonale stoornissen;
• allergische reacties (typische allergenen: citrusvruchten, eieren, chocolade);
• alcoholvergiftiging;
• verandering van het klimaat.

De psoriatische triade is een kenmerkend symptoom van de ziekte die optreedt wanneer de huid wordt geschraapt.

Stearinevlek(toegenomen afschilfering na schrapen, waardoor het oppervlak van de papels lijkt op een geplette druppel stearine).

Thermische film(het uiterlijk na volledige verwijdering van de schubben van een nat, dun, glanzend, doorschijnend oppervlak).

Lokaliseer bloeding(het verschijnen van bloeddruppels die niet met elkaar versmelten).

Wat gebeurt er met de huid bij psoriasis?

Bij psoriasis wordt de structuur van de huid verstoord, wordt de epidermis dunner, worden de processen van keratinisatie van de huid (ophoping van het keratine-eiwit) verstoord en verdwijnen sommige lagen van de normale epidermis. In het volgende stadium van de ziekte worden clusters van cellen die verantwoordelijk zijn voor ontsteking gevonden in het beschermende oppervlakkige stratum corneum van de epidermis en in de parakeratosezone, rond de verwijde bloedvaten van de huid.

Karakteristieke plaques en schubben verschijnen op het huidoppervlak.

Psoriasis is niet alleen een veel voorkomende ziekte, het kent vele manifestaties en vermomt zichzelf zelfs als andere ziekten.

Lokalisatieplaatsen van psoriasis:

• ellebogen en knieën;
• heiligbeen en lendenen;
• hoofdhuid (seborroïsche psoriasis);
• flexieoppervlakken en huidplooien: het binnenoppervlak van de elleboog- en kniegewrichten, de lies en oksels, het gebied onder de borst (inverse psoriasis);
• handpalmen en oppervlakken van de voeten (palmoplantaire psoriasis);
• psoriasis van de spijkerplaten.

Veel voorkomende symptomen van psoriasis

De belangrijkste symptomen van psoriasis zijn:

• psoriatische plaques;
• beklemming van het aangetaste huidgebied;
• jeuk.

Symptomen per type psoriasis:

• exsudatieve psoriasis (de aangetaste delen van de huid pellen af en worden nat, er vormt zich een gele korst op het oppervlak van de uitslag);
• intertrigineuze psoriasis (komt vaker voor bij kinderen, de brandpunten van het optreden zijn rood, met lichte peeling, soms kunnen natte psoriasis worden verward met luieruitslag);
• oude psoriasis (het wordt gekenmerkt door grote plaques die lange tijd niet verdwijnen);
• rupioïde psoriasis (een andere vorm van chronische psoriasis, gekenmerkt door een kegelvormige plaque);
• psoriasis guttata (overvloedige uitslag van kleine papels).

Soorten psoriasis

• Psoriasis gewoon (vulgair, plaque);
• Gegeneraliseerde psoriasis (wijdverspreid, postulair);
• Psoriasis traanvormig (door het soort uitslag);
• Arthropathische psoriasis (met gewrichtsschade);
• Andere soorten psoriasis (seborroïsche en andere).

Psoriasis vulgaris is de meest voorkomende vorm van de ziekte.

Psoriasis begint met het verschijnen van huiduitslag, vaak weinig in aantal, op typische plaatsen: in de ellebogen en knieën. Ook is de karakteristieke lokalisatie van de uitslag het gebied van de hoofdhuid en de romp. Meestal is er een duidelijk verband tussen het verschijnen van huiduitslag en de werking van de provocerende factor.

De provocerende factoren bij psoriasis kunnen stress, huidtrauma, een recente infectieziekte en regelmatig alcoholgebruik zijn.

Meestal vindt de verergering van de ziekte plaats in het koude seizoen - dit is het wintertype psoriasis. Het zomertype is zeldzamer. Er worden nu gemengde vormen van psoriasis opgemerkt. Na verloop van tijd neemt het aantal huiduitslag toe. Ze vormen karakteristieke psoriatische plaques. Het Kebner-fenomeen wordt waargenomen - het verschijnen van nieuwe plaques op plaatsen met huidtrauma. Patiënten hebben in de regel plaques die zelfs zonder verergering op de huid blijven.

De ziekte verloopt cyclisch:

• Progressieve fase (een toename van het aantal huiduitslag);
• Stationair stadium (nieuwe huiduitslag verschijnt niet);
• Regressieve fase (regressie van huiduitslag, het verschijnen op hun plaats van huidgebieden zonder pigment).

Psoriasis vulgaris, foto

Diagnostiek

Bij het diagnosticeren van psoriasis is allereerst een gedetailleerd onderzoek van de huid vereist.

Dunne huid, bloeding op sommige plaatsen, losse plaques zijn tekenen van psoriasis. In aanwezigheid van deze symptomen voert de arts een aantal diagnostische maatregelen uit om de aanwezigheid van andere gebeurtenissen met vergelijkbare manifestaties uit te sluiten. Voor de definitieve diagnose worden indien nodig bloedonderzoeken, uitstrijkjes en huidbiopten uitgevoerd. Als de gewrichten zijn aangetast, wordt magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) voorgeschreven en worden röntgenfoto's gemaakt om laesies te identificeren.

Psoriasis vulgaris, behandeling

Psoriasis is een systemische ziekte met huidverschijnselen en er is een complexe behandeling nodig: zowel lokale als systemische therapie. De ziekte is chronisch en de behandeling is gericht op het verminderen van het aantal en de ernst van exacerbaties en het bereiken van een huidaandoening die acceptabel is voor de patiënt.

In het progressieve stadium van psoriasis worden alle agressieve procedures geannuleerd: ultraviolette bestraling, baden. Het is belangrijk dat patiënten met psoriasis voorzichtig en voorzichtig met de huid omgaan, deze niet verwonden om verergering en het verschijnen van nieuwe plaques te voorkomen.

Dieet voor psoriasis

Vaak gaat psoriasis gepaard met een leveraandoening, dus het is belangrijk om alcohol, vet, gefrituurd en gerookt voedsel te vermijden. Het is net zo belangrijk om matig te zijn in de inname van koolhydraten, aangezien dit de pH van de huid verandert en het risico op infectie van de uitslag vergroot.

Profylaxe

Preventie van psoriasis gaat over het handhaven van een gezonde levensstijl. Dit helpt het optreden van andere ziekten te voorkomen, omdat het immuunsysteem van het lichaam wordt beschermd tegen stress en bedreigingen van buitenaf kan weerstaan.

Maatregelen ter voorkoming van psoriasis zijn onder meer:

• geschikte huidverzorging;
• ontspannende massage om de bloedcirculatie te verbeteren;
• goede voeding, het is raadzaam om allergene voedingsmiddelen te vermijden en de inname van pittig, vet, gepekeld, gerookt, zout voedsel en citrusvruchten uit te sluiten (te beperken);
• zuivel-plantaardig dieet;
• voldoende vocht in het lichaam;
• eliminatie van alcohol en roken en andere slechte gewoonten;
• verhoogde fysieke activiteit;
• loopt in de open lucht;
• vermijden van stressvolle situaties;
• vitamines nemen van de groepen A, B, C, D, E;
• keuze uit losse kleding van natuurlijke materialen die niet irriteren en irriteren.

Middelen voor de behandeling van psoriasis

Systemische therapie voor psoriasis is gericht op het verminderen van de proliferatie van huidepitheel en het stabiliseren van de keratinisatie van huidcellen en celmembranen. Hiervoor worden preparaten op basis van vitamine A (retinoïden), cytostatica gebruikt. Van de modernste behandelingen worden de zogenaamde biologische geneesmiddelen gebruikt, die stoffen neutraliseren die ontstekingen veroorzaken.

UFO's worden al vele jaren gebruikt - behandeling met ultraviolette stralen van groep B (in zonnebanken, stralen van groep A), die ontstekingen verminderen en bijdragen aan de dood van veranderde cellen. PUVA-therapie is het gelijktijdig gebruik van ultraviolette straling en een speciale stof die de gevoeligheid van de huid ervoor verhoogt.

Een effectief middel tegen psoriasis

Lokale behandeling is niet minder belangrijk dan systemische behandeling. Het helpt huidontsteking te verminderen. De medicijnen worden voorgeschreven afhankelijk van het stadium van psoriasis.

Progressieve fase

• exfoliërende zalven en lotions;
• ontstekingsremmende hormonale zalven met calcitriol;
• verzachtende middelen om jeuk en droge huid te verlichten.

Stationair stadium

• UVB-therapie;
• geconcentreerde exfoliërende zalven;
• verzachtende middelen om de huid te herstellen en droogheid te verminderen.

Regressieve fase

• geconcentreerde exfoliërende zalven;
• verzachtende middelen om de huid te herstellen en droogheid te verminderen.

Psoriasis crème

Crèmes en zalven voor psoriasis hebben verschillende doeleinden en worden in verschillende stadia van de ziekte gebruikt. Hormonale ontstekingsremmende zalven en crèmes worden gebruikt om ontstekingsprocessen in de huid te stoppen. Er zijn verschillende klassen hormonale medicijnen. Ze hebben verschillende opnamecapaciteiten en verschillende activiteiten. Bij gebruik bij kinderen proberen ze het aanbrengen van hormonale medicijnen op het gezicht en de hals, het gebied van de huidplooien - plaatsen waar de huid dunner is, te vermijden. Lokale preparaten op basis van calcipotriol (een vitamine D-derivaat) hebben ook een anti- inflammatoir effect. Dit is een nieuwe generatie medicijnen. Ze worden momenteel niet gebruikt tijdens zwangerschap en borstvoeding.

Salicylzuurzalf en salicylzuurlotion zijn ontwikkeld om huidschilfers met ernstige schilfering te verwijderen. Salicylzuur heeft niet alleen een exfoliërend effect, maar verhoogt ook de effectiviteit van lokale hormonale geneesmiddelen. In de stationaire en regressieve fase, wanneer de ontsteking minder actief is geworden, worden op salicylzuur gebaseerde middelen in een hogere concentratie gebruikt.

Middelen voor het herstellen van de huidstructuur en het elimineren van uitdroging worden tijdens de gehele behandelingsperiode gebruikt, evenals in combinatie met ultraviolette straling om jeuk van de huid te verminderen. Zodra opflakkeringen zijn afgenomen, helpen deze producten de beschermende eigenschappen van de huid te behouden en het risico op nieuwe puistjes te verminderen.

Een effectieve crème voor psoriasis

De moderne benadering van verzorging en hulp bij een droge huid is gebaseerd op de verzadiging van de opperhuid met vocht en wordt corneotherapie genoemd (afgeleid van "corneo" - hoornvlieslaag of hoornvlieslaag van de opperhuid).

Corneotherapie is gericht op het herstel van het stratum corneum van de epidermis en zijn beschermende functies, waardoor de conditie van de huid als geheel kan worden verbeterd Het werk van de grondlegger van de corneotherapie, Albert Kligman, maakte het mogelijk om speciale middelen te creëren - verzachtende middelen.

Hoe werken verzachtende middelen?

binnen 1 uur na het aanbrengen van verzachtende middelen: - verbetert de conditie van de huid doordat verzachtende middelen het vocht erin "vasthouden".

6 uur na het aanbrengen van verzachtende middelen: - de structuur van de huid wordt hersteld door het gehalte aan speciale herstellende natuurlijke lipiden (ceramiden en andere nuttige vetten).

24 uur na het aanbrengen van verzachtende middelen: - klinische verbetering van de huidconditie treedt op door de penetratie van vochtinbrengende componenten in de diepe lagen van de epidermis en herstel van de oppervlaktelagen van de huid (tot 24 uur vanaf het begin van de applicatie) .